Het was een rommelig einde van het jaar.
Geen weekend, geen verre baan, geen Leeghwater-Lynden, maar een slotwedstrijd op Lynden-Cruquius. Diverse afzeggers waarbij lichamelijke ongemakken meestal de reden was.
Lekker stevig windje, waardoor de scores alle kanten op konden vliegen. Dat deden ze dan ook. In de finaleflight zaten de drie grootste kanshebbers (Raymond, Frank en John), aangevuld met Jelte, maar die was bij voorbaat al kansloos.
In de baan ging het echter een heel andere kant op. Na negen holes leek het nog richting Ray te gaan, maar toen de achttiende achter de rug was bleek Jelte 36 punten te hebben. Een snel berekende uitslag leerde dat we opeens 2 man in het GP aan de leiding hadden: Ray & Jelte.
De noodzakelijke play-off werd, nog steeds tegen de verwachting in, gewonnen door Jelte met een prachtige birdie.
Jelte, gefeliciteerd met je 2e jasje!
We hebben er even op moeten wachten. Vorige week begon Rempco al veelbelovend met een gemiste eagle op LE1, maar de rest van het rondje was nog voor verbetering vatbaar. De ijssalon is nog dicht dus van de week was er alle ruimte om flink te trainen. Dat heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen. De ronde begon weer met een gemiste eagle op LE1, maar dit keer bleef Rempco consistent scoren. Drie birdies, vijf bogeys en 10 parren leverden een score va 2 boven de baan op en met 40 stb een terechte winnaar.
Dat Raymond er met 6 birdies verder niet aan te pas kwam wil toch ook wel wat zeggen. Een phcp van -4 poets je niet zo maar weg!
Na afloop natuurlijk drifig aan het vlotbruggen geslagen. Bij gebrek aan vlotbruggewachters met toegang tot het systeem wer alles op een vel papier genoteerd. Nou dacht ik dat ik dat in mijn tas had gedaan, maar bij thuiskomst bleek dat alle scores helaas in het clubhuis zijn achtergebleven. We beschouwen afgelopen zaterdag dan maar als oefendag ...
Zware baan was het, dat kan je wel zeggen na een jaar of drie regen achter mekaar. Je moest wel uitgeslapen zijn om te kunnen winnen.
Nou, dat klopt. Alex kwam zoals gewoonlijk ver na sluitingstijd van de ochtendlijke koffiesessie binnen en wreef zich nog even de slaap uit de ogen. Vervolgens liep-ie de sterren van de hemel en met 39 stb was hij toch de glorieuze winnaar van deze laatste wedtrijd van 2023.
De Leuf kon geen potten breken, maar scoorde wel een neary en Alex incasseerde de ijs-prijs.
In de nazit, waarin vrijwel iedereen een jasje aan had, werd Erik Buiter officieel in de armen gesloten: de Leuf mocht hem een beertje opspelden en daarmee is Erik officieel lid geworden van de GWC.
- Grand Prix klassement
- Unit Klassement
- Honest John
- Eclectic klassement
- Birdie klassement
- Algemeen
In de GWC mores staat beschreven wat de regels en gewoonten binnen de GWC zijn.
De GWC is opgericht door spelers die deelenemen aan de NGF-competitie.
Daarom wordt van potentieel nieuwe leden verwacht dat ook zij competitie-spelers zijn.
In 1987 is onder een groepje golfers van de Haarlemmermeersche golfclub het idee ontstaan om ter voorbereiding op de NGF competitie‘`s winters een onderlinge competitie te spelen. Dit is uitgegroeid tot een groep van 37 mannen die in het winterseizoen met elkaar een competitie spelen met als hoogtepunt de uitreiking van het groene jasje als hoofdprijs. Het doel is dan ook een sportief gevecht te leveren op de baan en op de negentiende hole lekker ouwehoeren, drinken, kaarten, en biljarten.