De temperatuur was eindelijk gruwelijk. De wind maakte het nog een stukje gruwelijker en dus was een goed idee van Ed om een rondje te gaan lopen met de drie elfstedenschaatsers. Ook de (volgens Ed) toekomstige dagwinnaar Andy vond het prima dus met drie goede afslagen op CR-1 beloofde dat al heel wat. Helaas begon Andy met een traditionele streep op deze hole, dus dat zou nog een hele toer worden. Gaandeweg bleek dat dode vingers ook geen garantie voor dode parren zijn. Met twee birdies, maar ook twee strepen liep A toch een mooie ronde, maar bij lange na niet genoeg voor de overwinning.
Nee, dan de winnaar van vorige week: Frank D, alias de Duif. Die had geen birdies nodig. Met 16 parren en twee bogeys (LE-4, hoe kan dat nou?) en startend van hcp 4 verzamelde hij zo maar weer 38 stabeltjes en werd daarmee wederom afgetekend winnaar.

Voordat de prijsuitreiking een aanvang kon nemen speelde Oranje z`n eerste succesvolle helft. Tussendoor werd de brug nog even gevlot, maar dat ging iets te vlot: halverwege was Pike (tijdelijk) alle gemaakte scores kwijt, maar ook dat is gelukkig weer goed gekomen.

Na de tweede helft ontstond er nog een spontaan driebandenduel tussen de koppels Leuven/Willemse en Duivenvoorden/Morsink. Geen verrassing natuurlijk dat ook hier de Duif er met de overwinning vandoor ging ...