Het was een opmerkelijke dag. Volkomen onverwacht werd de baan opengesteld om bespeeld te worden. Dat niet alleen, er werd zelfs toegestaan om met de trolley door de baan te gaan. Dat leverde ons een wedstrijd met 24 spelers op die konden genieten van prachtig (ijsmuts)weer!
Zelf liep ik in de flight met de gast, Raymond. Had acht weken niet gegolfd en moest het maar weer eens proberen. De gast was van de Leuf, dus dat betekende toch een scoringsfeest voor beide mannen.
Pike vond dat-ie z’n nekhernia voldoende rust had gegeven en ging vol goede moed de baan in en met nog meer moed na achttien holes de baan weer af. De andere nekhernia, Koksan, presteerde nog een stuk beter en werd gewoon tweede met maar liefst 42 punten.
Tja, en dan heb je nog Andy, een stuk ouder dan vorige week, en dat was te merken. Waar Raymond (startend van hap 0) vier onder liep deed Andy er nog een schepje bovenop. Vijf onder de baan, startend vanaf hcp 4 betekende dat 45 stb en winst op alle gespeelde lussen.
Ook de drie eagles waren natuurlijk het vernoemen waard, dus bij deze: Neil, Jelte en Ray, alledrie op hole veertien (voor de puriteinen LE-5).
Overigens, een rondje met Hofer in je baan heeft nog meer voordelen: de lengteverschillen tussen zomer- en winter-greens werden geijkt onder toeziend oog van ons technisch bestuurslid en we kregen op vele holes een aanschouwelijk inkijkje in de plannen die de baancommissie in de volgende vijf jaar wil realiseren. Nou, dat belooft heel wat, kan ik je zeggen ...